“Hij was op weg om de nieuwe Walter De Buck te worden”
Luc De Vos krijgt een grote, publieke uitvaart. Dat heeft zijn familie bekendgemaakt. Want met de Gorkifrontman wordt een stukje Gent mee begraven. Zijn Gent.
“Heel Gent is een maat verloren”, schrijft journalist Tim Van der Mensbrugghe op demorgen.be. “Luc was onvermijdelijk in zijn stad. Zoals eenmonument, maar dan nederig.” Daarom wil de familie een grote publieke begrafenis, zodat iedereen afscheid kan nemen van de Gorkifrontman.
“Het is alsof de burgemeester is gestorven”, vindt Gerald Claes, die in 2000 samen het beroemde café Charlatan overnam. Een plek waar ook De Vos regelmatig over de vloer kwam. “Daniël Termont is overal aanwezig. Met Luc was dat net hetzelfde. Je kon hem overal tegenkomen. Op straat, op café. Op culturele maar net zo goed volkse evenementen. Hij deelde zijn visie op de dingen met iedereen die hij tegenkwam. Luc was van iedereen. Hij was een van ons.”
Iets wat de echte burgervader erkent. “Voor mij is Luc de verpersoonlijking van Gent: jeugdig, progressief en solidair”, zegt Termont. “Gent is de grootste studentenstad en Luc leefde tussen die jonge gasten. Ook al was hij van randgemeente Wippelgem afkomstig, Luc was door en door Gentenaar. Hij straalde de stad uit, was fier, overal waar hij kwam.”
De Vos als symbool van het hippe Gent, maar ook als verpersoonlijking van een volkse stad. “Luc kon op ieder moment opduiken”, zegt schrijver Herman Brusselmans. “Zo is elke Gentenaar Luc wel eens ronddwalend tegengekomen. Met zijn muts op en plastiekzakje in de hand. Iedereen kende hem, dat maakte hem een man van het volk.”
Eigenlijk was hij wat anti-rock-‘n-roll, vindt Brusselmans. “De manier waarop hij zich voortbewoog, de manier hoe hij eruitzag. Hij was overal, kon ook ontzettend stil zijn, ineens verdwijnen. Om zich dan op het podium helemaal als rockster te ontpoppen.”
“Hij bleef zich onder de gewone zielen begeven”, vindt ook Luc Waegeman, ex-roadie bij Gorki en oprichter van muziekcentrum Kinky Star. “Luc was een aimabele gast die met iedereen sprak, mensen ook meteen op hun gemak stelde.”
In de genen
De antirockster heeft ook heel wat betekend voor de Gentse muziekscene. Meer dan hij zelf misschien wel besefte.
“Veel groepjes startten hun carrière in Gentse cafeetjes en Luc was daar vaak als een van de eersten bij”, zegt Waegeman. “Hij wilde constant nieuwe bands blijven ontdekken, met hen in contact staan. Dat maakte dat iedereen die de afgelopen twintig jaar als muzikant in Gent is begonnen, hem wel ergens is tegengekomen. Voor velen was hij een belangrijk klankbord, was zijn aanwezigheid een aanmoediging. Luc gaf veel jonge gasten de drive om door te gaan. Zijn invloed kun je afleiden uit de talrijke reacties van de afgelopen dagen. Ook voor mij is hij een grote inspiratie geweest.”
Claes bevestigt. “Luc steunde de jonge garde, bleef komen kijken.”
Zondagmiddag eerde Gent de Gorkifrontman al met ‘Mia’ op de beiaard. “Zonder Luc De Vos zal Gent niet hetzelfde zijn, hoorde ik een meisje zeggen”, zegt Brusselmans. “Hij was een artiest die verschillende generaties aansprak en dat zal blijven doen. Met nummers als ‘Mia’ en ‘Lieve kleine piranha’ was Luc op weg om dezelfde status als Walter De Buck te krijgen. Maar Walter is honderd jaar. Luc was de jonge versie.”
De ode op de beiaard was ook voor burgemeester Termont een ontroerend moment. “Het was mooi om te zien hoe honderden mensen op straat kwamen om samen naar dat ene liedje te luisteren. Op dit moment zijn we met de familie afspraken aan het maken over de begrafenis; we openen ook een rouwregister in het stadhuis. Want de Gentenaar moet massaal afscheid kunnen nemen van zo’n grote meneer. Dat zit ons in de genen.”
De Morgen, ROBIN BROOS
Comments are closed.