EEN WREDE GOD
Mijn vriend Rocky sprak tot mij: ‘Vos, op televisie zag ik een berin en die berin was een hoer. Zij liet zich op één en dezelfde dag berijden door drie verschillende mannetjesberen.
Dat deed deze berin om verwarring te scheppen, Vos, zo luidde de commentaar. Vaak doden mannetjesberen de welpen van een berin zodat die haar nageslacht dan niet meer moet zogen en aldus opnieuw vruchtbaar wordt en de welpenmoordenaar via de copulatie met deze welpenloze berin zijn eigen genen kan voortplanten. Wat zit de natuur toch vernuftig in elkaar. Wanneer de berin echter verschillende partners betrekt in haar liefdesspel zijn de mannetjesberen er niet meer zeker van dat zij hun eigen nageslacht niet aan het vermoorden zijn. De God die dit briljante systeem heeft uitgevonden verdient een prijs voor een der handigste oplossingen in de schepping. Dank u wel dus, God.’ Ik zag dat Rocky een beetje begon te zweten en ik zei: ‘Rocky, gij zit voortdurend met het falende systeem van de seksualiteit in uw hoofd, de eeuwige zoektocht van het individu naar bevrediging, vooral dan in uw geval. En toch, het kan allemaal niet zo moeilijk zijn, getuige daarvan het feit dat we ondertussen met zeven miljard aardbewoners zijn, wat me doet denken aan die oude mop, Rocky: de wereld is rond maar toch wordt er gecopuleerd in alle hoeken en kanten. Wat is er gebeurd? Gij zijt zo nerveus, gij loopt zo nijdig?’ ‘Och zwijg, Vos, gisteren zag ik nog iets op televisie, iets wat ik nog nooit had gezien. De humor in verband met de seksualiteit heeft zonder uitzondering te maken met een begeerte die niet wordt vervuld, een jongen is bijvoorbeeld verliefd op een meisje en dat leidt dan tot een complicatie waarin de gewilde partner uiteindelijk toch afziet van de felbegeerde liefdesdaad, en jongens, wat moeten wij dan toch lachen met de teleurstelling die gepaard gaat met het afspringen van het beoogde lichamelijk contact. Maar wat ik gisteren zag was van een wreedheid die niet meer menselijk was: een jongen was er in geslaagd een meisje er toe te bewegen zich samen met hem terug te trekken in het bezemhok van een kapel en beide waren vol levenslust in anticipatie van het spel der liefde en ik dacht nog: als dat maar goed afloopt, want het was een komische serie, dus ik wist dat er een mislukking der seksualiteit in de lucht hing en dat de lachband overuren zou moeten doen. Maar dat meisje was al op de knieën gaan zitten en had in een daad van barmhartigheid reeds de rits van die jongen open geritst, of hoe zegt ge dat? Kortom, ze ritste die rits open en op dat ogenblik zag die jongen een portret van Jezus hangen in dat hok en hij had beloofd aan Jezus om kuis te blijven en toen zei hij tegen dat meisje dat ze zijn rits weer mocht dichtritsen. En lachen dat de mensen deden op die lachband. Vaak wordt de daad op voorhand al afgebroken en is de teleurstelling nog dragelijk, maar ik had nog nooit een fragment gezien waarin de daad zelf wordt onderbroken, misschien is dat zelfs in deze wrede tijden te wreed voor woorden. Nu wil het geval, ik durf het bijna niet te zeggen, dat ik dat zelf in mijn miserabel bestaan al een paar keer had meegemaakt, dat ik in een bed was beland en dat we aan het knuffelen waren en dat ik reeds in de zevende hemel was aangekomen en dat mijn lieveling plots van gedacht veranderde en het voor bekeken hield. Dat soort wreedheden bestaat in het echt, Vos.’ ‘Ja Rocky, ik heb zelfs al gehoord van een gast die zich moest uitkleden en dan naakt naast zijn bedpartner mocht slapen maar haar niet mocht aanraken. Maar kijk, Rocky, denk aan die berin en die berenmannetjes. De natuur is wreed en het is een wrede God die dit systeem heeft uitgevonden om met de mensen hun voeten te spelen. Deze God is een machtige vijand, het komt er op aan deze vijand te vriend te houden en tot hem te bidden en hem huichelachtig te smeken ons een vorm van geluk hier op aarde te schenken en niet enkel in de hemel. Rocky zei: ‘dat is een goede strategie, Vos.’
LUC DE VOS
Comments are closed.