STUBRU 8
Soms zijn er dagen dat ik mijzelf opsluit om via een innerlijke bezinning een stap terug te zetten binnen mezelf.
Dat is eigenlijk nergens voor nodig want in principe ben ik een enorm contente mens. Ik heb verschrikkelijk veel geld, ik ben geweldig succesvol en vooral onvoorstelbaar intelligent. Ik besef wel, je zou dat niet zeggen dat ik enorm intelligent ben als je mij bezig ziet. Meestal lijkt wat ik allemaal uitvreet op een verward gepruts en de essaybundels en de platen die ik met de regelmaat van een elfstedentocht bijeenhark lijken aaneen te hangen met haken en ogen.
Er is geen visie, zo vertelt men mij. Maar dat is slechts schijn. Er zit een plan achter het hele gezeik. Wat dat plan precies inhoudt dat weet ik zelf nog niet goed, daar kom ik later nog wel eens achter. Maar het kan toch niet anders dan dat er plan bestaat. Indien er geen plan zou bestaan dan zou al de ellende die ik hier op aarde meemaak zinloos zijn en dan zou mijn leven zinloos zijn en daar mag je als gemiddelde Vlaamse loser toch niet aan denken dat het leven zinloos zou zijn, weet je wel.
Nee, daar doe ik niet aan mee, aan dat soort defaitisme. Dat zou betekenen dat ik voor niets al die ellendige nachten heb doorwaakt en dat het tranenmeer dat ik in de loop der jaren heb gestort voor een bende triestige wijven, dat er daar slechts een zilte plas van overblijft die in een verre woestijn ligt te verdampen.
Nee, ergens moet er aan alles ooit een gevolg gegeven worden. In afwachting moeten we alle kansen grijpen en we mogen nooit wanhopen. Als er iets gebeurt dat erg is dan kan er altijd nog iets anders gebeuren dat nog erger is, moet je altijd maar bedenken. Zo kan het voorkomen dat je een beetje eenzaam bent en dat je jezelf als een verworpene door het bestaan moet slepen en dat je door iedereen gehoond wordt, zoals bijvoorbeeld Walter Grootaers.
Zolang ze me maar niet komen halen om mij te folteren, moet je jezelf dan inbeelden. Want in dat geval is het hek van de dam. Ze binden je dan, ik zeg zomaar wat, op een pijnbank vast en dan smeren ze je private geslachtsdelen vol met abrikozenconfituur en dan laten ze daar een paar uitgehongerde Burundese ratten op los die verwoed beginnen te knagen en je hele klokkenspel afknabbelen om zich vervolgens, wild geworden door de smaak van het bloed, via de buikholte en de darmen een weg te vreten naar je hart en je longen. En ondertussen spuiten die folteraars dan nog hartversterkende middelen in je slagaders zodat je langer in leven blijft. Er wordt echt over alles nagedacht, moet je meerekenen.
Of ze kunnen je vastbinden op een stoel en je oren afsnijden en een emmer benzine over je hoofd kieperen en die dan in brand steken. Het gebrul zou alweer niet van de lucht zijn. Of ze kunnen je ook naast een mierennest in de grond steken met alleen je hoofd nog in de vrije buitenlucht en dan kruipen die mieren via je neusholten en je oren naar binnen waarna ze langzaam in je hersenen beginnen te bijten. Daar mag je toch allemaal niet beginnen aan te denken.
Het is vooral dit soort situaties dat men moet trachten te vermijden en eventueel te voorkomen.
Dit is de goede raad die ik aan de mensen wil meegeven. Als ze niet willen luisteren en toch de held willen uithangen en dan in de handen van de vijand vallen, moeten ze achteraf niet komen zagen tegen mij.
Luc De Vos
Comments are closed.