EEN DENKER

Die oorlog tussen Ecuador en Peru, dat is toch te gek om los te lopen, sprak Kerremans tot mij. En je weet toch dat de leiders van die landen er garen bij spinnen, bij die oorlog.

Dat wakkert het nationalisme en de populariteit van de gezagsdragers aan, zo luidt het. Dan moet je rekenen dat die Fujimori, die president van Peru zelf een Japanner is. Kun je je dat inbeelden, Peru, het land van belofte waar Peruanen thuis zijn. Terwijl dat land, net zoals dat godvergeten Ecuador trouwens een kunstmatig bijeengeharkt overblijfsel is van een Spaanse kolonie bevolkt door nazaten van veroveraars die in werkelijkheid gansterbendes waren en een aantal zielige indianen die wonder boven wonder een vijf eeuwen durende, door de kolonisten op touw gezette holocaust hebben overleefd. Plus daarnaast nog een aantal verdwaalde bosnegers.
Je weet toch ook dat het nationalisme pas in de negentiende werd uitgevonden door Hendrik Conscience, dat wist je niet zeker ? Vroeger, in de middeleeuwen was het ieder voor zich en God tegen allen, weet je wel. Wat kon het die gasten allemaal schelen, volksverbondenheid, laat staan solidariteit, ijdele begrippen in die tijd. Toen kwam Conscience, de ziener, en hij zag een volk, en hij zag lijnen en verbanden en toen begon hij pas goed te fantaseren over het hart en de ziel van het volk. Het volk, laat me niet lachen, dat woord bestond zelfs niet eens vroeger. En toen was het hek van de dam. Zich verdiepend in de werken van Conscience schreef Wagner zijn Nibelungencyclus en daarna weet je het wel, die fraaie geschiedenis van de twintigste eeuw. Maar daar denken de mensen allemaal niet over na.
Kerremans ging nog steeds door : Die kolonies daar heb ik trouwens ook een mening over. Hoe zijn die er gekomen denk je, zijn die zomaar uit de lucht komen vallen of wat ? Bekijk de situatie eens, al die koningen en heersers, stikkend in hun rijkdom en macht, heersend over miljoenen lijfeigenen, waarom hadden die dan ook nog eens kolonies nodig, ze hadden toch reeds alles. Ik bedoel maar, die Grieken vroeger, Archimedes en zo, die hebben toch ook de elektriciteit niet uitgevonden terwijl ze dat perfect hadden gekund. Waarom niet ? Omdat zij slaven hadden om het werk te doen, geen nood dus aan elektriciteit, ja toch ?
In de geschiedenis der mensheid is niets toevallig. Neem bijvoorbeeld de Britten, die gingen zomaar eventjes heel India bezetten. Kun jij je dat inbeelden wat voor een organisatie je daarvoor op poten moet zetten en dat enkel voor het monopolie op de katoenindustrie ? Dat geloof je toch zelf niet ? Allemaal schijnvertoningen !
Neen, zeg ik je, zij waren op zoek naar iets anders. Waren zij op zoek naar een formule om de aardgolven te beheersen en zodoende met behulp van massieve aardbevingen de wereld te veroveren zoals Eco het ons voorspiegelt in zijn naar mijn mening zwaar overschatte Slinger van Foucault ? Is de hele wereldgeschiedenis, van de kruisvaarders tot Napoleon en Hitler slechts een waanbeeldige queeste geweest naar een banaal militair machtswapen ?
Wel neen, jongen, zij waren op zoek naar de wetenschap om alles wat ooit verloren is gegaan opnieuw terug te vinden. Inderdaad, de formule voor de machine om in de tijd te reizen. De Britten dachten het bij een Indische goeroe te vinden, de Spanjaarden bij de Azteken en ga zo maar door. Enkel daarvoor dienden deze volkeren gekweld te worden, tot de mens die het geheim kende, zo beeldden zij zich in, zou opstaan en het geheim zou prijsgeven om aan de ellende van zijn volk een einde te maken.
Stel je dat eens voor, zei Kerremans, in de tijd reizen, over de grenzen van de vergetelheid heen opnieuw herenigd worden met de liefde die vroeger heeft bestaan en die je bent kwijtgeraakt, en steeds opnieuw met je machine terugreizen naar dat ene korte moment dat je de liefde hebt gekend en dat je je hele lange leven als een dwaze herinnering in je hart hebt gedragen.
Kerremans was opgehouden met praten en staarde droef voor zich uit.
Ik zou met die teletijdsmachine eens naar een Parijs bordeel van de jaren ’20 gaan, dacht ik ineens. De ondergoedmode van die tijd, daar ben ik als het ware dol op want dat had ik pas nog gezien in een damesblad voor meisjes en dit in een reportagereeks “Ondergoedmode door de eeuwen heen”.
Arme Kerremans, zo sprak ik bij mezelf, de liefde is natuurlijk en werkelijk, maar niet voor mensen zoals jij. De liefde bestaat, ergens, maar niet hier en zij is blind en geeft zich daarom meestal aan verwende ezels die altijd alles krijgen en wij nooit niets.
Doch een ding staat vast, zei Kerremans die ondertussen was uitgemijmerd, die teletijdsmachine bestaat dus niet en zal nooit bestaan. Zelfs als men ze in de toekomst had uitgevonden, dan zouden we het nu weten want dan hadden ze het wel even komen melden van daarginds, of wat dacht je.
Toen begon Kerremans over UFO’s en zo.

LUC DE VOS