ONS BERNADETJE
Even een les in gewijde geschiedenis: Bernadette Soubirous was een meisje dat leefde in bittere armoede. Zij hoedde varkens en geiten. Op haar veertiende jaar begonnen de verschijningen van Maria aan de grot van Massabielle, een stuk of twintig in totaal, verspreid over een aantal maanden.
Na aanvankelijke scepsis kwamen er al snel duizenden pelgrims opdagen. Gemiddeld komen er in deze tijden elk jaar zowat vijf miljoen mensen bidden tot de maagd. Gedurende de eerste verschijningen zat Bernadette geknield in devote aanbidding. Bij een aantal daaropvolgende verschijningen begon ze echter een vreemd gedrag te vertonen. Ze trok vreemde grimassen, als was zij ten prooi aan angsten en pijn. Ze kroop op haar knieën in het rond. Zij at van het bittere gras en van de vervuilde bodem in de grot die in die tijd dienst deed als schuiloord voor het vee. Ze wreef haar gezicht vol met modder.
Exegeten vonden vanzelfsprekend in de bijbel een verklaring voor dit gedrag, onder andere bij de profeet Jezajah. Die nam ook altijd een modderbad voor hij zijn donderpreek begon af te steken. En het eten van gras zou een verwijzing zijn naar het bijbelse joodse gebruik een geslacht offerlam vol te stoppen met bittere kruiden, als een symbool voor God die de zonden van de wereld op zich neemt. Het kussen van de modder zou dan verwijzen naar God die zichzelf vernederde door een mens te worden onder de mensen in de figuur van de Messias.
Exegeten kunnen zeggen wat ze willen, voor elk normaal denkend mens is de conclusie zo helder als pompwater: Die Bernadette was zo zot als een achterdeur. Kijk jongens, en wat dan nog? De meeste interessante mensen die ik ken zijn ook zo zot als een achterdeur. We moeten de feiten onder ogen durven zien: het leven is maar een droom. Het komt er in dit leven op aan zo onnozel mogelijk te doen en ons enorm te amuseren. Mijn grootvader, God hebbe zijn ziel, zei altijd: jongen, er is een tijd om leute te maken maar ook een tijd om u te amuseren. Bernadette Soubirous was zo iemand. Iemand die haar saaie bestaan als geitenhoedster zo beu was als koude pap en eens een keer verrassend uit de hoek wou komen. In wezen heeft ze iets weg van Elvis Presley. Die was in zijn hoofd ook zo weg als een ei. Daarom zagen de mensen hem graag. Elvis heeft in heel zijn leven niet anders dan onnozeliteiten uitgericht. Dat vinden de mensen fijn. De meeste mensen lijden een ongelofelijk saai bestaan. Wanneer er dan een vooruitstrevend iemand opstaat als Bernadette of Elvis dan zien de mensen dat het ook anders kan. Zij zien in deze helden de afspiegeling van een ander en beter bestaan, los van de onnoemelijk vervelende werkelijkheid. Het is goed en rechtvaardig dat zij als heiligen vereerd worden. Leve Elvis en Leve Bernadette!
Luc De Vos
Comments are closed.