HERNIEUWD GELUK
Vorige week zag u hier geen column van mijn hand. Dit kwam niet door onachtzaamheid, onverschilligheid of luiheid van mijnentwege. Ik geloof in arbeid en discipline en vooral in deadlines, die zijn heilig voor mij. Ik weiger wie dan ook de kans te geven te moeten zeggen: ja, die Vos, die heeft weer zijn werk niet gedaan, de leeghanger, hij zal weer te veel gezopen hebben.
Waarom dan het ontbreken van mijn column? Ik stak maandagochtend de computer in gang en dit apparaat zei: error à)-§)”&-rçèç!’è’à§à!krakpatat! Nu, dit ding was stuk, dat was duidelijk. Aanvankelijk dacht ik nog: dat lossen ze wel op in de fabriek. Een PC-dokter kwam de wondermachine ophalen met een bestelwagentje. Na twee dagen nog steeds geen nieuws, ook niet na vier dagen. Ik begon te denken aan alle informatie die ik in de diepe duistere kern van dit apparaat had opgeslagen, gegevens over de prachtige nieuwe liederen vooral waaraan ik momenteel als een waanzinnige aan het werken ben. De zesde dag begon ik te hallucineren, pijn laaide in mijn ingewanden. Net toen ik het uit pure wanhoop op een huilen wilde zetten kwam daar het bevrijdende bericht: de computer was compleet naar de haaien, maar de informatie die hij bevatte was gered voor het nageslacht.
Nu begon ik toch een potje te huilen, dit keer uit pure blijdschap en dankbaarheid. Dank u wel, goede lieve PC-dokter! Dankzij hem had ik een hernieuwd geluk gevonden. Tegelijkertijd dacht ik: wat zijn wij toch een geluksvogels, hier in het vrije westen. Twintig jaar geleden hadden wij geen computers en moesten we alles op een typmachien schrijven. Lastig dat dat was! Op mijn papieren hing er altijd meer typ-ex dan inkt. Typ-ex, bestaat dat nog? Van die smerige rommel zijn we gelukkig verlost. We leven in de beste der mogelijk denkbare werelden: we hebben computers en badkamers en auto’s. Mijn vraag naar de politiekers toe luidt: zouden we het hier dan niet bij houden, bij deze rijkdom die wij bezitten, en content zijn met wat we hebben?
LUC DE VOS
Comments are closed.