Groeten uit Gent – 11
Ik wens u allen voor gisteren een zalig kerstfeest en veel werkgenot in het nieuwe jaar want zonder arbeidsvreugde kan niemand werkelijk gelukkig zijn, zo meen ik. En al de rest komt dan wel vanzelf. Wat mijn eigen goede voornemens betreft: ik ga mij in het komende jaar nergens nog mee bemoeien en zeker niet met de politiek. De mensen lachen mij toch maar uit wanneer ik iets te berde breng dat naar mijn mening zou kunnen bijdragen tot een hechtere en betere samenleving. Vorig maand nog nam ik hier in de buurt deel aan een politieke hoorzitting en ik wierp de politiekers in het panel de volgende stelling toe: jongens, kom, laten we de crisis gewoon afschaffen, zoals we ooit de stoomtrein hebben afgeschaft, dan zijn we er van af. En schaf tegelijkertijd ook de Euro maar af. Want met die franken, dat was veel makkelijker, dat kenden we, die franken, en dat moesten we niet voortdurend zitten omrekenen.
En iedereen mij maar uitlachen. Sindsdien bemoei ik mij nergens meer mee. Dat ze het zelf oplossen.
En toch was er deze week een politieker die een standpunt uiteenzette waar ik zelf al jaren in gedachten mee rond loop. Het was iemand van de CVP, geloof ik, een zekere meneer Leterme. Ik volg de politiek niet echt van nabij en ik sla die gasten allemaal door elkaar. Zo belangrijk is het nu ook weer niet, van wie het idee kwam, het is een fantastisch voorstel. Deze heer pleit ervoor al die mensen die braaf en correct hun belastingen betalen een beloning te geven onder de vorm van een extra premie want hij vindt het onrechtvaardig dat mensen met zwart geld nu van de fiscale amnestie kunnen genieten en hij wil iets terugdoen voor de eerlijke belastingplichtige. Zoals ik zei, ik wil al jaren een dergelijk voorstel in het maatschappelijk debat gooien maar ik durfde het niet te uiten uit angst dat ze mij weer gingen uitlachen met mijn onzinnigheden. Ik stel daarom bij deze met nieuwe moed het volgende voor: laat justitie en politie voortaan niet meer werken met boetes en straffen maar met beloningen. Plaats een politieagent aan de verkeerslichten. Al wie braaf en voorbeeldig stopt voor het rode licht wordt aangesproken door de arm der wet en krijgt prompt een premie van duizend frank. Wie in het zakje blaast en niet boven zijn theewater is, krijgt van hetzelfde laken een broek. Wie zijn kauwgom proper in de openbare vuilnisbak deponeert krijgt van de agent die erbij staat een bon voor een gratis pakje chips, ik zeg maar wat. Dat kan er natuurlijk bovenop komen: we kunnen werken met sponsoring, om de staatskas niet al te veel te belasten: we schakelen de bedrijven in, met gesponsorde geschenken in natura. Of u kunt bijvoorbeeld ook goede punten verzamelen: bij elke niet-overtreding krijgt u een punt van een reisbureau en honderd punten bijeen gespaard geeft recht op een citytrip naar keuze. Kortom, een systeem van beloning in plaats van een systeem van repressie. Ziedaar, het voorstel ligt ter tafel, men doet ermee wat men wil. Ik ga er mij verder vooral niet mee bemoeien.
LUC DE VOS
Comments are closed.