Goedenavond dames en heren,
Mede ook dankzij de steun van het feestcomité wil ik u hartelijk welkom heten op dit alweer zoveelste schitterende gebeuren dat in onze stad Gent op het punt staat een aanvang te nemen. En dit allemaal dus dankzij de steun van het feestcomité. Zonder de uitdrukkelijke steun van het feestcomité zou dit gebeuren onmogelijk thans een aanvang hebben kunnen nemen en ik wil mij dan ook tot alle leden van het feestcomité in het algemeen maar ook tot elk van hen in het bijzonder richten en mede ook namens alle deelnemende verenigingen mijn dank aan hen betuigen en dit vanuit de grond van mijn hart. Ook alle medewerkers achter de schermen verdienen hier een dikke proficiat. Al hun namen opnoemen zou ons hier te ver leiden maar ik ben er van overtuigd dat alle deelnemers en ook de leden van het feestcomité er bij deze aan houden om hun dank te betuigen aan de medewerkers achter de schermen zonder wiens steun dit gebeuren onmogelijk zou zijn geweest.
Maar nu terzake, dames en heren: schrik niet van wat ik nu ga zeggen: dit is een grimmig boek dat onze vriend Zaki heeft geschreven. Een mens heeft natuurlijk altijd de neiging om zich bij het lezen van een werk het gezicht, het postuur zelfs en ook de gedachtegang van de schrijver voor te stellen, zeker wanneer het hier een individu betreft dat zoals onze vriend Zaki, of hij het nu leutig vindt of niet, een publieke figuur is en blijft. Zaki is van ons, denken de mensen terecht, al van in de tijd van de Mike en Zaki-show en hij is, tegen wil en dank dan inderdaad nog eens de vader van. Het is daarom dat wij de auteur niet het onrecht mogen aandoen, alles wat wij weten over de auteur op de tekst te projecteren. Zoals ik zei, het is, althans in mijn ogen een bitter en grimmig boek dat hier ter tafel ligt. Maar de mensen kennen Zaki als een bon vivant, als ik zo vrij mag zijn dat hier te stellen. Misschien had hij onder een pseudoniem moeten publiceren, onder de naam Don Perignom of zoiets, of nee, nog beter: een vrouwelijk pseudoniem: Jacqueline La Wallone bijvoorbeeld. Maar kom, we dwalen af. Zoals ik zei: dit is een grimmig boek, dit is een bitter boek. De kern, zo meen ik, het tragische thema van dit verhaal, is de ontsporing die optreedt op de weg die de mensen afleggen tussen de theorie en de praktijk. Daar komt het zo vaak op neer hier in dit ondermaanse. We proberen iets, het lijkt immers zo eenvoudig te realiseren, we moeten het gewoon doen. En op het einde blijft er van het uitgangspunt, of van het oorspronkelijke idee niets meer over. Er stonden immers vooral mensen in de weg, vooral veel mensen en die deden dingen waarmee niemand rekening had gehouden en er waren omstandigheden, vooral enorm veel omstandigheden die enorm tegenwerkten. Alweer kunnen we hier de schitterende quote van John Lennon aanhalen: life is what happens to you while you’re busy making other plans. De protagonisten in het boek zijn allen mensen met een theorie. Soms zelfs letterlijke theorieën waarmee zelfs kan aangetoond worden dat God werkelijk bestaat. Ik lees hier even een fragment voor.
Pag. 50
Ziet u, dames en heren, geachte leden ook van het feestcomité, het verhaal is prachtig, de theorieën kloppen, de realiteit van God is bewezen, maar de boodschap van de schrijver tussen de regels luidt: wat kopen wij hiervoor? De mensheid kan er niets mee aanvangen, met de filosofie. En toch zijn de mensen geneigd om in hun eigen theorie te geloven en altijd maar plannen te maken. Of die plannen nu mislukken of niet, dat doet er eigenlijk niet veel toe. Zoals ik zei, en nu voor de derde maal: het is een grimmig en bitter boek dat Zaki heeft geschreven, het is zeker ook om mee te lachen maar vooral ook om mee te bleiten, vooral om de onmacht van onze medemensen in het boek. De enige die er waarschijnlijk heel hard zal kunnen mee lachen met deze schitterende brok condition humaine die Zaki ons heeft geschonken, dat is onze goede vriend God zelf. Want daar moeten we natuurlijk vanuit gaan, dat wij, de mensheid, tot onze bittere spijt een grap zijn van God.
Bedankt beste Zaki, gefeliciteerd met deze worp en nog vele schone schrijversjaren!
LUC DE VOS
Comments are closed.