LEVE DE SOSSEN!
Ik ga voor Bruno Matthys stemmen want dat is mijn beste vriend. Hij staat als nieuwkomer op de negende plaats op de lijst van de SP.a voor de gemeenteraad. Het zal de eerste keer zijn dat ik voor de sossen zal stemmen. Ik stem al heel mijn leven voor de groenen. Voor de provincieraad zal ik op Groen! stemmen omdat ik hoop dat ik aldus een bijdrage zal leveren tot de redding van de planeet.
Bruno Matthys is een schat van een vent die behoort tot de Freya van den Bossche-posse: kandidaten die Freya zelf heeft voorgedragen, stuk voor stuk jonge, mooie, intelligente mensen, zonen en dochters van professoren en advocaten, producten vaak van het gerenommeerde atheneum op de Voskenslaan waar de vrijzinnige jeugd wordt klaargestoomd om leidinggevende functies in te vullen. Allemaal jongeren met een boeiend seksleven, jongeren die niet eenzaam zijn. Mensen met een leuk inkomen die toch solidair wensen te zijn met de verdrukten en die deze stad in de toekomst nog verder zullen meesleuren in de vaart der volkeren en Gent definitief op de kaart zullen zetten als de mooiste en creatiefste stad van Vlaanderen. Het is bijna een sprookje. Ze maken het op die manier reactionairen zoals Bart De Wever nogal makkelijk om schamper uit de hoek te komen over ‘het gehalte aan fils en filles à papa dat stilaan dat van een Engelse kostschool overstijgt’. Daarom vond ik het boekje dat de anders zo geweldige Jef Geeraerts schreef voor de campagne van de SP.a eerder verontrustend. Het bevestigt het vooroordeel dat rond de SP.a hier in Gent hangt, dat deze stad wordt bestuurd vanuit verborgen logetempels via de oekazes van mensen zoals Piet Van Eeckhout en Luc van den Bossche, de vleesgeworden symbolen van het gauche caviar. Die karikatuur leeft in de perceptie van de mensen, zeker bij bijvoorbeeld ACW-militanten. Het was niet echt intelligent dat onrechtvaardige beeld nog een keer te illustreren aan de hand van het verhaal van Geeraerts die met zijn vrienden–hooggeplaatsten naar de opera gaat en champagne zit te drinken en verder nergens last van heeft.
Ik heb veel waardering voor schepen Decaluwé die er in geslaagd is de autosnelweg die door het Baudelopark liep eindelijk te doen verdwijnen. Waar eens asfalt was, groeit nu gras. Dat moet een uniek, bijna revolutionair feit zijn in de Belgische geschiedenis.
In de kanaalzone, zo meen ik, moeten de ellendige fabrieksdorpen Wippelgem(mijn geboortegrond), Doornzele, Langerbrugge, Kerkbrugge, Terdonk ontruimd worden en plaats maken voor industrie. Tegen 2050 komen er toch alweer nieuwe dokken, daar moeten wij vanuit gaan wanneer wij economische groei als een natuurwet beschouwen. Die dorpen worden sowieso onleefbaar. Ik hou van industrie. Ik vind de nieuwe papierfabriek van Stora Enso machtig mooi, echt waar. Laat die dorpsbewoners naar Gent verhuizen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
Nog een vraag aan Filip van Laecke(CD&V): ik zag u bezig in het grote Natuurpuntdebat. Ik vraag mij af: hoe voelt dat, geen enkel idee hebben? In het grote Niets leven, en toch gelukkig zijn?
Ik ben er hier in geslaagd geen enkele keer het Vlaams Belang te vernoemen. Shit, nu doe ik het toch.
LUC DE VOS
Comments are closed.