WEG MET HET KAPITALISME

Zeg gasten, weet u wat moet doen om al die vuile kapitalisten die ons uitbuiten eens goed bij hun kloten te hebben? Als u nog eens naar Delhaize gaat of naar de GB of zo, dan moet u zich of voorhand flink volproppen met boterhammen met kaas of confituur. Dan hebt u geen honger meer en komt u niet in de verleiding van alles uit de rekken te halen dat u in wezen als ascetische mens niet nodig hebt. Zo willen die kapitalisten u immers verleiden, door al dat lekkers voor uw neus uit te stallen. Voor een keer kan het geen kwaad, fluisteren ze u in het oor. En gij leeft maar een keer. Koop maar raak, zeggen ze. Kijk maar naar Stephen en David van Soulwax, die drinken altijd champagne. Koop dus ook eens zo een fles, misschien krijgt gij dan evenveel succes.
Ja, maar voor Stephen en David is het niet moeilijk, die hebben enorm veel geld. Vroeger hebben ze nog popprogramma’s voor de VTM gemaakt en daar ongelofelijke bergen geld mee verdiend. Om en bij de honderd miljoen euro. Allemaal afgeluisd van die domme adverteerders van VTM. Die gasten die bij VTM werken, die hebben dat goed gezien. We hebben zoveel en zoveel kijkers vertellen ze hun adverteerders. Geef ons rap een paar miljard frank, dan moogt gij uw reclamefilmpjes allemaal bij ons uitzenden tussen al die superpopulaire programma’s, het zal u geen windeieren leggen.
Wat ze er niet bij vertellen natuurlijk: die miljoenen kijkers van VTM, dat zijn allemaal arme, oude en lelijke mensen die geen nagel hebben om aan hun gat te krabben. Die kijken alleen maar naar VTM omdat ze niets anders te doen hebben in hun ellendige rotleven. En die gaan nooit naar de winkel maar overleven dank zij de voedselbedeling van de openbare onderstand.
Maar dat kan die gasten van VTM allemaal niet schelen. Zij zijn er ondertussen met de buit al van onder gemuisd. Aldus, dank zij VTM, zitten de broeders De Waele op een pak geld dat ze nooit meer opkrijgen in hun leven en dat hen in staat stelt zich alleen nog met hun hobby bezig te houden. Een beetje muziek maken, en beetje DJ spelen. Het kan inderdaad niet op. Maar kom, ge loopt door de GB en gij laat u toch verleiden door de grote reclameborden die er hangen, waarop staat: drink ook eens champagne, zoals Stephen en David. Succes gegarandeerd bij de lekkere wijven, staat er op dat reclamebord.
En ik met mijn zuurverdiende, bijeen gebedelde centen, ik koop mij natuurlijk ook een fles champagne en nog een fles whisky van een goed jaar er bovenop want als ik een fles champagne heb leeg gedronken dan krijg ik altijd zin om met een lekkere fles whisky van een goed jaar de roes te bestendigen. Mijn leven zit psychologisch bekeken nogal eenvoudig in elkaar.
En wat zullen we daar eens bij eten, bij onze champagne, denkt u dan: 48 oesters voor slechts 1200 frank staat ergens geschreven. Dat is geen geld. En 48 oesters dat hebt ge toch zo binnen bij een fles champagne en een fles whisky.
En dan komt ge thuis en dan drinkt u eerst die fles whisky leeg en dan wordt ge verdrietig omdat ge al dat geld kwijt zijt aan die whisky en die champagne en die oesters. En dan eet ge vervolgens die oesters op en drinkt ge die fles champagne leeg om de gaatjes te vullen en om er beter tegen te kunnen tegen al dat verdriet. En dan begint ge te treuren over al die ellende uit uw verleden en gij denkt aan uw vervlogen prachtige jeugd en die vele kansen die u vroeger hebt gemist. En daar wordt gij nog verdrietiger van zodat ge alweer naar de GB stapt om een kilo mossels te kopen want mossels zijn nog de beste remedie tegen het eindeloze verdriet van een kater. Zoals ik zei, psychologisch is het bestaan hier op aarde allemaal nogal eenvoudig Freudiaans te duiden.
En het resultaat van al dat heen en weer rennen naar de GB is dat al uw zuurverdiende geld op is. Zodat ge alweer iedereen moet lastigvallen met dat eeuwige gezeik van: kunt gij mij geen 50 frank lenen?
Allemaal de schuld van het kapitalisme maar vooral ook van Stephen en David van Soulwax.