KOM BINNEN

Kom binnen bij de mensen die in drie eeuwen hebben geleefd: de negentiende, de twintigste en de eenentwintigste. Hun ouders zagen de eerste vliegtuigen verschijnen en van hen leerden zij kachels met kolen vullen en hoe zij konijnen moesten villen, net zoals in de eeuw waarin Napoleon leefde.

En hun kleinkinderen zien pornografische beelden op hun iPads verschijnen van mensen uit Los Angeles die de liefde bedrijven en daarmee hun boterham verdienen in een miljardenindustrie. De mensen van de drie eeuwen hebben moeten leren leven met ondenkbaarheid. Zowat alles wat ondenkbaar was, is werkelijkheid geworden. In deze gang staan de laatste der emmers die gedurende die drie eeuwen hebben stand gehouden, de emmers waarin de kolen werden versleurd van het kolenhok naar de kachel. Nu zullen die langzaam verdwijnen. Nergens worden kinderen waargenomen met in de ene hand een iPad en in de andere hand een emmer met kolen, laat staan een emmer met water om de vloer te dweilen. De emmer zal samen met de drie-eeuwige mensen verdwijnen. Of toch niet? De berichten zijn tegenstrijdig. In China is een steenkolenveld ontdekt, diep onder de aarde, waarin nog voor tweehonderd jaar kolen verborgen liggen. Doemberichten bleken voorbarig: de fossiele brandstoffen zouden zijn opgebruikt tegen 2020, luidde het. Nu blijkt er in Alaska ook nog voor tweehonderd jaar olie in een modderpoel te zitten, een gebied zo groot als Engeland. Dat moeten ze enkel afschrapen en ze moeten ook de beren verjagen want die lopen toch maar in de weg, en dan, binnen tweehonderd jaar, zal ook die reserve zijn uitgeput en wie dan zal leven zal het dan moeten oplossen, daar hoeven wij ons wij op dit moment geen zorgen over te maken. Misschien hebben deze mensen die vanuit de negentiende eeuw opereerden via hun ouders dan toch gelijk om hun kolenemmers te bewaren. We weten ook nooit wat er ons te nog te wachten staat. Het systeem, een verzameling van miljarden computers, kan alsnog instorten, zoals op oudejaarsavond van het jaar 1999. Mensen die er verstand van hadden, hadden gezegd dat de wereld zou vergaan op de laatste seconde van het tweede millennium, de computers zouden het jaar 2000 niet overleven, daarvoor waren ze niet geprogrammeerd. Onze atoomcentrales zouden uitvallen, de vliegtuigen zouden neerstorten, het hele systeem zou falen en we zouden terug geworpen worden naar de negentiende eeuw, de eeuw waarin Napoleon op zijn paard naar Rusland trok en zich verwarmde aan een kolenkachel, net als de mensen die in deze ruimte aanwezig zijn en zich alleen met hun eigen zaken bemoeien en het niet eens zouden merken wanneer het systeem zou instorten. Hier stonden nog steeds de emmers klaar om water uit de grond te halen aan de pomp en het kolenhok zat nog steeds vol, er zou nog gekookt kunnen worden. Er was hoe dan ook niets aan de hand, net zoals in de eeuwen daarvoor.