GIJ MOET JA ZEGGEN ALS GIJ NEEN ZEGT
Ik vind, als gij ja zegt moet ge ook neen zeggen. De wereld gaat ten onder aan de paradox, aan de ironie en aan het cynisme. En wat kan het mij schelen dat de wereld ten onder gaat aan de parodie en het cynisme en het irodoxisme het onomatopoetische paroxisme, het hangt mijn keel uit het paroxisme want ik vind als gij ja zegt moet gij ook neen zeggen. Of neen, dat was het juist, dat was het vervloekte paradoxisme van de jaren negentig van het tweede der zeven millennia. Nog vijf millennia te gaan voor de mensheid, dat heeft mij een sterrenwichelaar voorspeld. Nog goed dat ik niet bijgelovig ben want dat brengt ongeluk. Weeral een paradox. Zal dit dan nooit ophouden? Als ge constant in Opel rijdt Istanboel. Op den duur is alles een mop. De vraag bij Ben Crabbé luidde: de oude oost-romeinse stad Byzantium kreeg in de loop der tijden twee nieuwe namen; hoe luidden die namen? Constantinopel en Istanboel zo antwoordde die kandidaat die ook niet op zijn achterhoofd was gevallen. En ben Crabbé natuurlijk alsof door een goddelijke ingeving, sprak: als ge Constaninopel rijdt Istanboel. Als gij voortdurend in een bepaald merk van auto rijdt, krijgt gij dan ruzie. Er is veel goede wil nodig om in een ironiserende samenleving in staat te zijn te functioneren. Iedereen is aangetast. Soms spreek ik over gevoelens en zo maar de mensen lachen mij uit met mijn gevoelens en ze hebben natuurlijk gelijk met mijn gevoelens en zo maar dat is ironisch bedoeld natuurlijk. Alleen de mensen van voor de oorlog zijn nog niet aangevreten door de ironie maar zij sterven snel uit. Ik zat met mijn moeder naar de wereldbeker voetbal te kijken en mijn moeder vroeg iets, want ze kent er niet veel van maar ze supportert toch voor de Belgen en alleen daardoor was ik wat betreft gevoelens al tot tranen toe bewogen. En zij vroeg dus wie is nu die Franky van der Elst eigenlijk. En ik zei, al wijzend naar het scherm en de wirwar van spelers die achter de bal aan holden: het die gast met zijn voetbalschoenen en zijn korte broek en dat rode T-shirtje. Ach ja, die, sprak zij en zij staarde verwonderd voor zich uit en verzeilde weer in diepe gedachten bij zichzelf. Die vervloekte generatie van voor de oorlog dat is toch om zot te worden. Ik had de zonde van de ironie bedreven jegens iemand die de ironie niet nodig heeft om in dit bestaan te bestaan. Dat heet dan gelukkig zijn een deur die plots open gaat. Meer hadden die gasten vroeger niet nodig om gelukkig te zijn: een deur die plots open gaat, al was het maar van de tocht. Een traan bolde over mijn bolle wangen. Vergeef mij vader want ik weet niet wat ik doe. Ik verzin dus voortdurend paradoxen. Wat zijn dat paradoxen? Niemand die het nog weet. Een toekomst voor mijn verleden. Dat is een paradox. Een tegenstelling die geen tegenstelling is. Een voetbaltrainer die roept van op de bank: probeer zoveel mogelijk goalen te maken. Of die sportdirecteur die zijn raampje opendraait en tegen zijn coureur zegt : maakt dat gij als eerste over de streep komt want dan zijt gij gewonnen. Dat is onnozel natuurlijk maar hebben die voetbal trainer en die sportdirecteur in wezen dan niet gelijk met hun opmerkingen. En toch waren dat paradoxale opmerkingen. Hebt gij dat nu al geweten dat de waarheid zeggen nu ook al lollig is, waar gaan wij toch naar toe.
Maar het toppunt is toch dat de Siberische sneeuwtijger volgend jaar uitgestorven zal zijn. Vorig jaar waren er nog duizend in de taiga, dit jaar vijfhonderd en volgend jaar is het er alweer mee afgelopen. Dank zij de anti-bont campagnes in het vrije westen. Want die eskimo in Siberië die stroopten vroeger pelsdieren, daar leefden zij van, van de bonthandel, maar nu kunnen zij hun bont aan de straatstenen meer kwijt want niemand wil nog bontmantels dragen. Het enige wat die Eskimo’s kunnen doen om te overleven is een Siberische tijger doodschieten en zijn teelballen afsnijden en die kunnen ze dan verkopen voor een hele jaarwedde in China want die Chinezen die hebben een klootjesdrogerij en ze maken er poeder van, die tijgerballen en van dat poeder krijgen ze een erectie zodat ze nog meer sex kunnen doen en nog meer Chinezen op de wereld kunnen zetten. De afschaffing van de bonthandel is aldus een rechtstreeks oorzaak van het uitsterven de Siberische tijger en de aanwas van het Chinese volk tot tien miljard zielen en die willen natuurlijk ook allemaal gelukkig zijn en een gezond sexleven beleven met gevoelens en zo.
Ik vind, u kunt dat de Chinezen toch niet kwalijk nemen dat zij ook gelukkig willen zijn zoals u en ik.
Comments are closed.