EEN GOED BOEK
Ik las in de gazet dat de uitgeverij van Hugo Claus zo verschrikkelijk kwaad was omdat Het verdriet van België verkozen was tot het meest ongelezen boek aller tijden.
Ik las in de gazet dat de uitgeverij van Hugo Claus zo verschrikkelijk kwaad was omdat Het verdriet van België verkozen was tot het meest ongelezen boek aller tijden.
En u, meneer De Vos, ja u, wat denkt u ? Bestaat er zoiets als een nationaal gevoel bij ons volk en zo ja, op welke manier moet men dit duiden, specifiek dan in verband met voetbal ?
Zo’n drie jaar geleden werd nagenoeg heel West-Europa overspoeld door die verschrikkelijke nieuwe munt de Euro.
Er is geen speld tussen te krijgen, tussen de redeneringen van Jean-Marie Dedecker.
Waarom rijden de rijkswachters eigenlijk niet meer met Porsches? En waarom moest er niemand lachen met mijn mop over die waakhond?
Er is weer een bom geld verdiend in de amusementsindustrie het afgelopen jaar. En zoals altijd diende ik mij tevreden te stellen met de kruimels die van tafel vielen.
Dertig jaar geleden, in 1978, was er op het college een jonge priester die godsdienst en muziek diende te onderwijzen aan de twaalfjarige snotapen van het eerste jaar. Hij was diezelfde man die onlangs de nieuwe premier een taart bezeken met urine in het gezicht had willen gooien, maar niet in zijn opzet slaagde en nu al een paar weken zit opgesloten.
Op televisie zag ik hoe de chauffeur van een politica met zijn BMW over de teen van een journaliste reed in de Wetstraat te Brussel.
Ik dacht onlangs bij mijzelf, als we nu net zoals bij de crisis, nu ook een keer gewoon de Euro afschaften dan zijn we van die miserie ook verlost.
Ik belde naar een kabinetsmedewerker van Guy Verhofstadt. Ik zei, ‘Meneer, als we de Euro afschaffen dan zijn we van die miserie toch ook verlost.’
‘Een goede opmerking,’ zei die kabinetsmedewerker, ‘ik zal uw vraag doorspelen aan de premier.’
Ik moest donderdag ergens aanwezig zijn om iets voor te lezen uit mijn recentste meesterwerk De Volksmacht. Jeroen Brouwers en Geert Van Istendael waren daar ook.
Dank u, goede schone vulkaan, voor al het goede en schone dat u ons schonk. Eeuwige dank.
En daarmee is het Europees kampioenschap ook alweer afgelopen. Wie heeft er trouwens gewonnen? Ik heb het eerlijk gezegd allemaal niet echt gevolgd. Ik stond dit weekend op Werchter enorm het zwijn uit te hangen en ik had geen tijd om naar voetbal te kijken.
Misschien zijn wij met zijn allen toch dommer dan we denken. Ik merk dat ook bij mijzelf. Ik geniet vooral van eenvoudige dingen.
Ik las in de Humo een interview met een zekere Bart De Wever. Dat is de voorzitter van de politieke partij de N-VA. Deze man was mij onbekend want ik volg de politiek niet.
Er was een tijd dat de mensen van ons land de aanbiddelijke gezangen van Laïs nog niet kenden.
Zeg gasten, u moet zich niet te veel zorgen maken in verband met het nieuwe millennium. Zo moeilijk wordt het niet. Braaf op onze stoel blijven zitten en niet te veel van ons oren maken. Vooral niemand angstig in de ogen kijken, daar heb ik al veel miserie mee verkocht, met iemand angstig in de ogen te kijken. Die miserie dateert, zo vermoed ik met enige zekerheid, van vlak na mijn geboorte.
Hoe meer zielen, hoe meer volk. En hoe meer vreugde, hoe meer lol wij kunnen trappen, dat moet u immer voor ogen houden.